حرفهای جا مونده

این روزها ذهنم مشغوله و حسابی کلافه هستم. دو سالی میشه که به خاطر مسیر خونه ما و مامان و مسئله سرکار رفتنم تصمیم به عوض کردن خونه گرفتیم. اما نمی دونم چرا هیج جوری نمیشه، هر وقت که همه چی خوب پیش میره، معامله بهم می خوره. الان دوباره این مسئله روی اعصابمه، حالا که مشتری اصرار داره خونه ما رو بخره، اوضاع خراب بازار و حرفهای جا مونده...

از بچگی تو ذهنم جا افتاده که حساب و کتاب کار دنیا مثل حساب و کتاب درس ریاضیه، همه باید فرمول خاصی داشته باشه و نظم ریاضی توی آن دخیل باشه، مثلا همیشه فکر می کردم اگر فردی 20 سالش که بوده فلان دوره ای رو گذرانده یا 25 سالش که بوده ازدواج کرده، من هم باید تو همین سنین به همین چیزها دست پیدا کنم. اگر خواهرم یکسال از من حرفهای جا مونده...

راستی فراموش کردم از دیدن دوست عزیزی بگم که اردیبهشت امسال خوشحالمون کرد و بهمون سر زد. اما حیف که نتونستم زمان زیادی را باهاش بگذرانم و صحبت کنم. ولی همین دیدار کوتاه هم شیرین بود. کلی شرمندم کرد و نشد اونجور که باید مهمانوازی کنم. امیداورم توی شهر ما بهش خوش گذشته باشه و از اینجا خاطره خوبی با خودش به همراه برده باشه.

دوست دارم بازم دوستمانم رو ببینم

حرفهای جا مونده...